Şeytan İçerdedir Dışarda Aramak Gaflettir.

Alllah’a kulluk yapamamak iki şeyden kaynaklanır. Birincisi haram yiyip içmek, ikincisi ise, bilgisizlik ve şeytanın vesvesesine kapılmaktan ileri gelir.
İmam-ı Gazali buyurur ki, bir kimsenin; (Müslüman olduğu halde)kazancının helal olup olmadığını bilmek istiyorsan nerelere harcadığına bakmalısın. Zira haram kazanç meşru yerlere harcanmaz.”
Kazancı haramdan olanlar manen sarhoştur. Sarhoş olanlara ise öğüdün faydası olmaz. Bu tür kimselere oruç, namaz ve zekat gibi ibadetler altından kalkılmaz bir yük gibi çok ağır gelir.
  Allah’a kulluk yapamamanın ikincisine gelince; bunların Allah’ı tanımak ilmi olan ma’rifetullah bilgileri çok azdır. Bu kimselere şeytan askıntı olup bir takım vesveseler vererek kulluk yapmalarına engel olur.
  Bunların bir kısmının zihnine şeytan:
-”İşleri bir toparlarsam ilerde dört dörtlük kulluğa başlarım. Hem daha gencim. Biraz gençliğimi yaşayayım” der.
Şeytanın hilesine dikkat edilirse, vesvese verdiği kişiye; “daha gençsin” demez “daha gencim” der.  ”Daha gençsin” derse ne olur?Böyle derse adam irkilir. Acaba benden başka “bir ben daha mı var içimde” der ve uyanır. Şeytan aldattığı insanı uyandırmamak için öyle sinsice yaklaşır ki, insana bir ömür boyu bu şekilde kendi fikirlerini, insanın kendi fikriymiş gibi benimsetir.  Ya da şeytan o kimseyi Allah’ın affına ve rahmetine güvendirerek :
-”Allah’ın affı ve rahmeti sonsuz. Hem bir tek ben miyim oruç tutmayıp namaz kılmayan canım? Sonra namaz kılanlar kıldıkları namazın ne faydasını görüyorlar ki?” gibi fikirler vererek insanı günah işleme konusunda cesaretlendirir.
  Kişi bu sözleri “kendim söylüyorum” zannettiği için kendini eleştirme gereği de görmez ve bir ömür boyu içindeki şeytandan habersiz olarak onu, hep kendi dışında aramaya devam eder. Oysaki şeytan hep içerdedir.
   İbnu Abbas (radıyallahu anhümâ) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:

“Şeytan insanoğlunun kalbinin üzerinde tünemiş vaziyette bekler. Allah’ı zikredince siner, çekilir, gaflet etse vesvese verir.” (Buhârî, Tefsir, Kul eûzu birabbi’nnâs 1.)
  İmamı Azam hazretleri: “Allah’ın merhamet ve affına güvenerek günah işleyenler, elindeki zehri içipte ondan şifa bekleyen kimseler gibidir.” diye buyurmaktadır. Allah’ın affı ve merhameti olduğu gibi intikam ve azabı da vardır.

   Vesveseye kapılan birisini Mevlana hazretleri şöyle anlatır:
Birisi her gece kalkıp Allah’ı anar, O’na kulluk ve dua ederken bir gece şeytan ona der ki:

– “Her gece “Allah” deyip çağırmama karşılık beni buyur eden var mı? Bu kadar dua ediyorum da bir tek cevap bile gelmiyor, daha ne zamana kadar dua edip duracağım?” der ve adamın kalbine çaktırmadım zehri döker.

Adamın gönlü kırılır, başını yere koyar ve uyur. Rüyasında ona söyle denilir:
– Kendine gel uyan! Niye duayı, zikri bıraktın ki? Neden usandın ki ?
Adam:
– “Buyur’ diye bir cevap gelmiyor ki! Kapıdan kovulmaktan korkuyorum,” der.