Her eğride doğruyu aramak hikmet ehli zatların, her doğruda eğri aramak ise kalbi bozuk fesatçıların işidir.
Nakledildiğine göre hikmet ehli zatlardan birisi talebeleri ile bir yerden geçerken bir hayvan leşine rastlarlar. Bu leşe
talebeler:
-“A ne kadar pis kokuyor” deyip burunlarını tıkarlar:
Aynı leşi gören Üstad ise, :
-“A ne kadar da güzel dişleri varmış “ buyururlar.
Büyük kimseler daima iyimser olurlar. Onlar hayvan leşinde bile olumlu ve güzel şeyleri bulur ve görürler. Çünkü onlar mana erleridir. Halleri ve duyguları da o doğrultuda olup, işlerinde ve sözlerinde her zaman bir fevkaladelik bulunmaktadır.
Büyük kimseler bir şeye tek yönden bakmaz, daima onun sebebi hikmetini araştırır ve güzel yönünü görmeye çalışırlar. Güzel düşünenler güzel bakarlar. Başkalarının sert tepki göstereceği durumlarda bile o kimseler, rastladıkları bir leşten dahi yüzlerce olumlu yorum çıkarabilirler…
Art niyetli fesatçı kimseler ise hiç bir şeyi beğenmez, her şeyi eleştirir, kılı kırk yararlar, her şeyde bir kusur ararlar ve asla gerçeği kabullenip itiraf edemezler. Asla olumlu sözleri ve işleri olmaz. Zira eğri sopanın gölgesi de eğri olur. Genç Ebdal isminde bir derviş fesatçılar için bakınız neler söylemiştir:
Gaflet uykusunda yatar uyanmaz
Hak sözü dinlemez, asla inanmaz
Kalbi çürük fesat, cahiller çoktur
Hak söze vermez özünü hay, hay
Gaflet uykusundan açmaz gözünü
Taştan katı beter söyler sözünü
Nefsiyle oynayan pehlivan çoktur
Genç Ebdal herkesi mest olur sanma
Her kurban derisini post olur sanma
Her yüze güleni dost olur sanma
İçi kâfir dışı Müslüman çoktur.
Vesselam.
Huyumuz kurusun , eğriye eğri ,doğruya doğru deriz. Eğrilikten doğruluk çıkarmayız.
Baba ve annenin yediği yiyeceklerden bir zerre sperm ve yumurta yaratıp onları daha önce annenin karın boşluğunda yarattığı rahimde bir araya getirip ona insan şekli veren, o akılsız, bilinçsiz, hissiz, iradesiz maddeye akıl irade ve duygu verip onu insan olarak dünyaya getirip yaşatan Allah’ı inkar eden adamın doğruluktan söz etmeye hiç mi hiç hakkı yoktur… Bay Kaan!