Elhamdulillâhi Rabbil âlemin Vessalâtü vesselâmü alâ Rasûlinâ Muhammedin ve alâ âlihî ve eshâbihi ecmeîn.
Bismillâhirrâhmânirrahîm
Her hayrın ve şerrin yegane yaratıcısı kendisinden başka İlah olmayan Allahu Tealadır. O’nun eşi ve benzeri ve dengi yoktur. Herkese kuvvet ve hayat veren O’dur.
T E C V Î D :
Kur’ân-ı Kerîmi okurken harfleri mahreçlerine uygun olarak, diğer tecvid kurallarını ise yerli yerinde uygulayarak okumaya denilir.
Allahu Teala Müzzemmil Suresi 4. ayettte buyuruyor ki, mealen:
– “Kur’ân-ı Kerîm’i ölçülü olarak, tertil üzere(tecvidli ) oku.”
“Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:
– “Kur’ân’ı Arap lahn’ı ve Arap sesleri üzere okuyun. Sakın ha ehl-i aşk ve ehl-i kitabeyn’in lahn’ı üzere okumayın. Bilesiniz, benden sonra bir kavm gelecek ki, onlar Kur’ân’ı okurken, şarkı ve mâtem tercîi gibi terci’ ile okuyacaklar. Onların (imanları laftadır) gırtlaklarından öte geçmez. KaIbleri fitne ve fesada uğramıştır. Böylelerinden hoşlanan kimselerin kalpleri de fitne ve fesad içindedir.”
Rezîn rivayet etmiştir. (Suyutî, Câmiu’s-Sağîrde kaydeder (Feyzu’l-Kadir 2, 65
Allah’ın Rasulü(salat ve selam olsun ona) Buharideki bir hadis-i şeriflerinde buyuruyor ki:
– “Sizin en hayırlınız, Kur’ân-ı Kerim’i öğrenen ve öğretendir.”
NOT:
Tecvidte en önemli husus; harflerin mahreclerini uygulamak ve medleri(uzatılması gereken harfleri) durumuna göre çekmektir. Bu belirtilen hususlar yapılmadığı durumda mana bozulur. Bir misal: “Allâhu Ekber” denileceği yerde, “Âllâhu Ekber” denilirse, “Allah mı en büyüktür” manası oluşur veya Ğayın harfi yerine Kaf kullanılırsa, Hı harfi yerine Ha harfi kullanılırsa, bu da namazın içinde okunulursa, namazı bozar.
T E C V İ D K U R A L L A R I
HARFLERİN ÇIKIŞ YERLERİ(MAHREÇLERİ) ve OKUNUŞLARI
:
Elif(hemze): ا Boğazın sonunda göğüse bitişik olan yerden çıkar. İnce ve şiddetli okunur.
Be: ب İki dudağı birbirine vurmakla çıkar.
Te: ت Dilin ucunu üst ön dişlerin ortasına vurmakla çıkarılır.
Se: ث Peltek se dilin ucunu üst ön dişlerin biraz dışarı çıkararak söylenir. İnce ve yumuşak söylenir.
Cim: ج Dilin ortası üst damağa dokundurularak söylenir.İnce ve yumuşak söylenir.
HA: ح Boğaz hafif sıkılarak boğazın ortasından çıkarılır. Ağız açılıp, hafif akıtılarak okunur. Zeycan Aydın’a gör kalın bir harftir. Karabaş Tecvidine göre ince bir harftir.
HI: خ Boğazın üstünden boğaz hırlatılarak çıkarılır. Kalın gizli ve yumuşaktır.
Del : د Dilin ucnu üst ön dişlerin ortasına vurmakla çıkarılır. Şiddetlidir.
Zel: ذ Peltek”ze” dilin ucunu üst ön dişlerin uçrından biraz dışarı çıkarılmakla söylenir. İnce ve yumuşak okunur.
Ra: ر Dilin ucunun biraz gerisi üst ön dişlerin dibine varmakla çıkarılır. İnce ve Kalın okunur.
ze: ز Dilin ucu ön dişlerin uçlarına dokundurmakla çıkarılır. ince ve yumuşaktır.
sin: س Dilin ucu alt ön dişlerin uçlarına yakın yere dokundurularak çıkarılır. Gizli ve yumuşak okunur.
Şın: ش Dilin ortasını üst damağa dayamakla çıkarılır. İnce ve yumuşak okunur.
SAD: ص Dilin ucunu alt ön dişlerin ortasına dokudurarak çıkarılır. Yumuşak ve kalın okunur.
DAT: ض Dilin yan tarafını sağ veye sol üst azı dişlere dokundurarak çıkarılır. Kalın ve yumuşaktır.
TI: ط Dilin ucu üst ön dişlerin damakla bitiştiği yere dokundurarak çıkarılır. Kalın ve şiddetlidir.
ZI: ظ Dlin ucunu üst ön dişlerin uçlarından biraz dışarı çıkarmakla okunur. Kalın ve yumuşaktır.
AYIN: ع Boğazın ortasını hafifçe sıkmakla çıkarılır. İnce ve açık okunur.
ĞAYN: غ Boğazın üst başından çıkarılır. Kalın ses çıkarılır.
Fe: ف Alt dudağın iç tarafı ile ön dişlerin ucundan çıkarılır. Yumuşaktır.
KAF: ق Dilin kökü damağa vurularak çıkarılır. Kef’in mahrecinin bir parmak miktarı aşağısından çıkar. Kalın ve şiddetlidir.
Kef: ك Kef’in mahreci: Dilin sonudur ki dilin boğaza bitiştiği yerdir. Büyük dilin dibinin üstü ile karşısı üst damaktan (KEF) çıkar. İnce ve şiddetlidir.
Lam. ل Dilin ucu damağa dokundurularak çıkarılır. İnce okunur.
Mim: م Dudak içleri hafifçe birbirine dokundurulmakla çıkarılır. İnce okunur.
Nun: ن Dilin ucu üst damağın ön dişlere yakın olan yerine dokundurularak çıkarılır. İnce okunur.
Vav: و Dudaklar uçları birbirine dokundurulmadan ileri uazatılarak çıkarılır. Yumuşak okunur.
he: ه Hemzenin çıkşının biraz altından çıkarılır. İnce ve yumuşak okunur.
Ye: ي Dilin orta bölümü üst damağa dokundurularak çıkarılır. İnce okunur.
1- MED NEDİR? (uzatmak)
Med: Uzatılması gereken harfi, gerektiği kadar uzatarak okumaktır.
1 Elif Tutarı Uzatmak Nedir? 1 elif miktarı uzatmak demek elimizi bir yere koyup sonra şehadet parmağımızı yerden en son kalkabildiği yere kadar kaldırma süreci içinde geçen zaman kadar, o harfi uzatmaya denilir.
2–HARF-İ MED (Uzatma Harfi): Med harfi 3 tanedir.
a- elif ( ا ), b- vav ( و ) c- ye (ى )
3- SEBEB-İ MED (uzatma sebebi) 3’tür:
a– Hemze ( ء – ا ), b- Şedde ( ّ ), c- Cezim( ْ ) Şedde ve cezimi bir sayıp, uzatma sebebi ikidir diyenlerde vardır.
Hemze Nedir? Harekesi olan elife hemze denilir.
Örnekler:
اَ اِ اُ ءَ ءِ ءُ
4- TENVİN Nedir? Arapçada Nekra olan kelimelerin sonunda bulunan iki üstün, iki esre ve iki ötreye denir.
a) ( ٌ ٍ ً ) (iki üstün, iki esre, iki ötredir) b) Sakin Nun : ن
5- MEDD-İ LÎN: (Yumuşak Çekim)
Lin harfileri: ( ا – و – ي )
Meddi Lîn nasıl olur? “vav” ve “ye” harfinden sonraki harf, uzatma sebebi sükûn-u lazım olduğunda meddi lîn olur.
Örnekler: وَلآنَوْمٌ =”velâ nevvvm” , قُرَيْشٌ = “kurayyyş” olarak okunur.
Çekimi(Meddi): Üç vecih çekilebilir. Yani; uzun(4-1) elif arasında çekimi yapılabilir.
6- MEDD-İ TABİİ (Doğal Çekim):
Harekeli bir harfin önüne uzatma harflerinden birisi harekesiz olarak geldiğinde meddi tabi olur. Çekilmediğin de mana bozulur. Çekimi 1 eliftir. 1 Elif çekimi : Elimizi yere koyduktan sonra şehadet parmağımızı normal hızla yukarı kaldırıp yere indirdiğimiz süre kadardır.
Örnekler:
âmentü = آمَنْتُ , tûbû = تُوبُو
7- MEDD-İ MUNFASIL( Ayrık Çekim):
Meddi tabili bir kelimeden sonra gelen kelimenin baş harfi uzun elif olduğunda olur. Çekimi caiz olup, 4 eliftir.
Örnekler:
اِنّيِ آمَنْتُ = İnnîîîî âmentü , تُوبُو اِلَيْهِ = tûbûûûû ileyhi
8– MEDD-İ MUTTASIL( Bitişik Çekim) :
Aynı kelime içinde meddi tabili bir harften sonra uzatma sebebi kısa elif geldiğinde olur. Çekimi lazım olup, 4 eliftir.
Örnekler: جاءَ =cââââe, دَواَءٌ =devââââun, اُلآئِكَ =ulââââike
9- MEDD-İ LAZIM (Çekimi Gerekli Olan):
Meddi tabiden sonra aynı kelime içinde şeddeli veya cezimli bir harf geldiğin de meddi lazım oluşur. Çekimi vacib olup, 4 eliftir.
1-Kelime-i Müsakkale(Kelimede Ağır Meddi Lazım): وَلآالضَّالِّينَ = veleddâââllîn ve El-Haaakkah= الْحَاقَّةُ
2-Kelime-i Mühaffefe(Kelimede Hafif Meddi Lazım): , آلْآنَ ââlâââne
3-Harf-i Müsakkale(Harfde Ağır Meddi Lazım) : طسم = tâsîîîmmîîîm’in Sin’i, الم =elif lâââmmîîîm’in Lâm’ı
4-Harfi-i Mühaffefe(Harfte Hafif Meddi Lazım) : المص = elif lâmmiiiim sâââd’ın, Sâd’ı cezimlendiği için harf-i mühaffefe olur(harfte hafif medd-i lazımdır).
2 shf. ****************************************************************************************************************************
10- MEDD-İ ARIZ : (uzatmaya arız olan)
Meddi Tabili bir kelimenin üzerinde durak yapıldığın da, med harfinden sonraki harf, harekesiz kalması sebebi ile uzatma sebebi olur. Bu duruma meddi arız denir.
Örnekler: يَعْلَمُونَ = “ya’lemûne “kelimesinde durak yapıldığında, “ya’lemûn” olarak okunur.
Medd-i Arızın Uzatması; son harfin harekesine göredir:
a)- Son harfin harekesi üstün ise 3 şekilde (vecih) okumak caizdir:
Tûl: (uzun) 4 elif,
Tavassut: (orta) 2-3 elif,
Kasr: (kısaltarak) 1 eliftir.
ÖRNEK : (ya’lemûne)= ya’lemûn= يعلمونَ , ( halidîne)= hâlidîn = خالدينَ : Yani bu durumdaki kelimeler, 4 veya 1 elif arasında uzatılabilir.
b)-Son harfin harekesi esre olursa; 4 şekilde (vecih) caizdir:
1-tul, 2-tavassut, 3- kasr(kısaltarak okumaktır),
4- Revm: Yalnız kasr ile okunur.
c)- Son harfin harekesi ötre olursa 7 şekilde(vecih) caizdir.
1- tul, 2-vasat, 3-kasr, 4-tul ile işmam
5- vasat ile işmam, 6- kasr ile işmam, 7- kasr ile revmdir.
REVM: Kelimenin son harekesi, esre olduğunda hafif bir sesle esreyi belirtmek için yapılır. Körlerin, harfin harekesinin durumunu kulakları ile anlamaları için yapılır.
ÖRNEK:
er-rahîmi= الرّحيمِ , vetebeûni = وَاتّبِعونِ , eddîni الدّينِ
İŞMAM: Sükundan sonra dudakları ileriye doğru büzerek toplamak olup, ötre(zamme)de yapılır ki, sağırların ötreyi anlamaları içindir.
Yusuf Suresinde bulunan; “lâ te’menunâ“kelimesi idgam edilerek; “lâ te’mennâ” olmuştur. Nûn harfi birinci okuyuşta (sâkin) okunup işmam yapıldıktan sonra ikinci okuyuş yapılır. Burada işmam ile ötreye işaret edilmiş olur.
11- İHFA NEDİR?
Herhangi bir kelimenin sonundaki tenvin veya harekesiz Nun, aşağıdaki ihfa harflerinden birine rastladığında, nun sesi genizden akıtılarak birbuçuk elif uzatılarak okunur.
İhfa Harfleri: 15 adettir: DİKKAT: Bu onbeş harfi ezberlemeden öğrenmek için, bu harflerin dışında kalan harflerin görevlerini bilmek yeterlidir.
Örnek:
İzhar harfleri 6’dır, İdagam harfleride 6’dır, İklab harfi de 1 adettir. Toplam 13 harf eder. Alfabedeki harfler 28-13= 15 kalan harflerde ihfa harfleridir.
ت ث ج س ش ص ض ط ظ
د ذ ز ف ق ك
Örnekler: ذِكْرًا كَسِيرًا = “zikrannn kesîrâ” derken veya,
اَنْتَ ennnte , مِنْ كُمْ = minnnküm derken” n “sesi tamamen ağız az açık, dil damağa temas etmeden nun sesi burundan akıtılarak söylenir. Bir- bir buçuk elif miktarı bu “n“nin üzerinde durulur, hemen geçilmez.
Dudak İhfası:
Sakin “mim” “ba”ya rastladığında dudakları tam bastırmadan hafif aralıklı tutarak işba’ etmeden (bir harf ilave etmeksizin)” mim “sesini genizden akıtmaktır. Örn:
تَرْمِيهِمْ بِحِجاَرَةٍ = Termîhimm-bihıcârah , Not: Buradaki “hıcaratin“ lafzında durulduğun da yuvarlak “te( ة )” geçişlerde ince “he“ olarak okunduğundan; “bihıcarah“ şeklinde okunur.
12- İZHAR NEDİR? (Belirtmek)
Tenvin veya Harekesiz Nun şu altı harfe uğrarsa izhar olur. İzhar: tenvin ve Sakin Nun’u olduğu gibi okumaktır.
İzhar Harfleri: ا ه ح خ ع غ (elif, ayın, ğayın, he, ha, hı)
Örnekler:
men âmene= مَنْ آمَنَ ğafûrun halîm= غَفُورٌحَلِيمٌ
13- İKLAB: (Çevirmek)
Tenvin veya Sakin Nun ( ب ) harfine uğradığı zaman Nun harfi ve tenvinin N’si ( م )mim harfine dönerek gunne ile ( 1- 1.5 ) elif miktarı tutularak okunur.
Örnekler:
لَيُنْبَذَنَّ = “leyummmbezennne” okunur. سَمِيعٌ بَصِيرٌ = “semîummmbesîr” okunur.
14-İDGAM-MEAL GUNNE: (Gunneli Katım)
Tenvin veya Sakin Nun’dan birisi idgam(katma) harflerinden birine uğrarsa o vakit gunneli idgam olur. Bir buçuk elif miktarı gunne yapılır.
İdgam: harekesiz Nun veya Tenvinin sonunda ki (en, in, un) seslerinden, (N) harfini kaldırıp ondan sonra gelen ( ى , م , ن , و ) harflerinden hangisi geliyorsa o harf şeddelenerek çift okumağa idgam denir.
Gunne: Nun;” n “sesini tamamen burundan akıtarak okumağa gunne denir.
Örnekler:
وَمَنْ يَعْمَلْ = “ve meyyya’mel” okunur. “fadlemmminellâhi” فَضْلاً مِنْ اللهِ okunur.
3 shf. ****************************************************************************************************************************
15- İDGAM-I MİSLEYN MEAL GUNNE: (Misli misline gunneli idgam)
İdgam-ı Misleyn Meal Gunne: Mim mime, Nun nuna uğrarsa hem misli misline idgam hem de gunne olur.
Örnekler:
مِنْ نَارٍ = minnnâr “ okunur. “aleyhimmmu’sadeh” عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٍ okunur.
Not: Bu iki harfin dışında ki harfler birbirilerine uğrarsa, sadece idgam olurlar; yani şeddelenerek gunnesiz olarak okunurlar.
Örnekler: اَنِضْرِبْبِ آصَاكَ =eniDribbi âsâke ve: آوَوْوَ =âvevve olarak okunurlar.
16- İDGAM-I BİLA GUNNE: (Gunnesiz İdgam)
Tenvin ve nunu sakinin( ل ve ر ) harflerine uğramasında gunnesiz idgam olur.
Örnekler: مِنْ رَبِّهِمْ = “mirrabbihim” okunur. مِنْ لِسَانِهِمْ (millisânihim) olarak okunur.
17- İDGAM-I MÜTECANİSEYN: (Aynı Cinslerin İdgamı)
Mahreçleri aynı, sıfatları ayrı olan harfler birbirine uğradığı zaman idgam-ı mütecaniseyn olur. Harfler:
a– ت د ط Ör. عَبَدْتُمْ ( abettüm ) olarak okunur. اَحَطْتُ Tı’nın sıfatı te’den daha güçlü olduğundan idgam-ı nakıs olur.
b- ث ذ ظ Ör: يلهثْ ذالك (yelhezzâlike) okunur اِذْظَلَمُو = izzalemû okunur
c- ب م ör: يَابُنَيَّ ارْكَبْ مَعَنا (yâ büneyyerkemmmeanâ) okunur. Şayet Mim sakin olup, b ye uğrarsa izhar olur.
18- İDGAM-I MÜTEKARİBEYN: (Yakın Cinslerin İdgamı)
Mahrecileri ve sıfatları yakın olan harfler birbirine uğradığı zaman idgam-ı mütekaribeyn olur.
Örnekler: a- ( ل،ر ) ra,la قُلْ رَبِّ (Kurrabbi) okunur. Sadece lam ra’ya uğradığında idgam olur.
b- (ك،ق ) اَلَمْ نَخْلُقْكُمْ ( elem nahlukküm) okunur. Kaf kalın olduğu için idğamı nakıstır. Kafın kalınlığı belirtilerek okunur.
19- İDGAM-I ŞEMSİYYE (GÜNEŞ GİBİ AÇIK İDGAM)
İdğam-ı şemsiyye harfleri 14 tane olup, her ne durumda ( اَلْ )takısı bu harflerden birine uğrarsa idğamı şemsiyye olur. ( ن ) harfine uğradığında idğamı meal ğunne , diğerlerine uğradığında ise, izhar olur. örnk: اَلنَّارُ
İdğamı şemsiyye Harfleri: ت ث د ذ ر ز س ش ص ض ط ظ ل ن
Örnk: وَالتِّينِ وَالشَّمْسُ
20- İZHAR-I KAMERİYYE (Ay ışığı gibi açıkca belirtmek)
Lam-ı ta’rif de denilen el takısı 14 tane kameriyye harflerinden birine uğrarsa izhar-ı kameriyye olur.
Kameriyye harfleri: ا ب ج ح خ ع غ ق ك م ه و ف ي
Örnekler: Velkalemü= اَلْقَلَمُ Vel’fecr= وَالْفَجْرِ
21- LAFZATULLAH: (Allah Lafzının Özel Okunuşu)
Eğer ki Allah lafzının makablisi(evveli) meftuh(üstün) veya mazmum(ötreli) ise kalın, meksur(esreli) ise ince okunur.
Örnekler: نَصْرُاللَّهِ – وَاللَّهُ – لِللَّهِ
Shf:4 *****************************************************************************************************************************
22- KALKALE: (yankılandırmak)
Kalkale: Kalkale harfleri kelime ortasında veya sonunda harekesiz olduğun da, kuvvetli bir uğultu ile harfin mahreci çalkalanarak okunmasına kalkale denir.
Kalkale HARFLERİ: ق ط ب ج د “KuTBuCeDin” Harfleri denilir, yani büyük harflerle yazılı harfler KALKALE harfleridir.
Örnekler: اَحَدٌ : “ehadün” Bu kelime üzerinde durulduğunda “Dal”harfi üzerinde kalkale yapılır. Yani; “ehad” derken dal harfinin haresi ötreyi tam telafuz etmeden, ehadü der gibi durulmalıdır.
tecri: تَجْرِي , bu kelimede kalkale “cim” harfinde yapılır. “Akdemün” kelimesinde Kaf harfinde kalkale yapılır: اَقْدَامٌ
23–SEKTE:
Sekte Kur’an-ı kerimde 4 yerde yapılr: Sesi nefes alıp vermeden tutmak demektir.
1- Kehf Suresi 1. ayettin sonunda yer alır:
عِوَجاً # قَىِّماً ıvecen dedikten sonra oradan durak yapılmazsa sesi kesip bir elif sonra “kayyimen “diye devam edilir.
2- Yâsîn Suresi 52. ayette yer alır :
“min merkadinâ’ yı okuduktan sonra durak yapılması vaciptir. Şayet durak yapılmadan geçilirse,
mimmer kadina dedikten sonra sekte yapılır “hâzâ‘den devam edilir. ” مِنْمَرْقَدِنَا ** هاَذَا
3- Kıyame Suresinde: قِيلَ مَنْ رَاقٍ “kîle men’de sekte yapılır “raak’ta devam edilir
4- Mutaffifin Suresinde : كَلاَّ بَلْ رَانَ “kellâ bel’de nefes tutularak sekte yapılır” râne’den devam edilir.
عِوَجاً # ıvece de SEKTE:
Sondaki tenvin elife çevrilerek elif üzerinde, meddi tabii halinde yapılır. Çekimden sonra nefes almadan sesi bir süre kesip devam etmekle yapılır. Ayet sonu olduğundan durulursa sekte yapılmaz.
مِنْمَرْقَدِنَا ** min merkadina’da sekte:
Birincide olduğu gibi elif üzerine yapılır. Çekimden sonra solumaksızın ses bir süre kesilip sekte yapılarak diğer kelimeye geçilir. Bu ayette vakıf işareti bulunması sebebiyle durulabilir de. Vakıf yapıldığında sekte yapılmaz. Ancak geçilirse sekte ile geçilir.
مَنْ رَاقٍ ** min mer râk’da Sekte:
مَنْ deki nun üzerine yapılır.
Nun harfi okunduktan sonra nefes almadan ses bir süre kesilip diğer kelimeye geçilir.
Bu iki kelime ayrı ayrı kelimelerdir. Eğer sekte yapılayıp bila gunne ile merRâk şeklinde okunacak olursa iki kelimenin arası karıştırılmış olur ki, bu kelimenin manası çorbacı demektir.
بَلْ رَانَ * bel râne’de Sekte:
Bel’deki lam üzerine yapılır. Lam okunduktan sonra sekte yapılır. daha sonra rı harfine geçilir.
Bu iki kelime sekte ile okunmayıp lam harfi rı’ya uğradığından mütekaribeyn olarak okunacak olursa bu iki kelime bir kelime gibi olup mananın bozulmasına sebep olur. Zira berRane küpcü demektir. Sekte ile buna engel olunmuş olunur.
24- HARFLERİN ÇIKIŞ YERLERİ(MAHREÇLERİ) ve OKUNUŞLARI:
Hemze: ا Boğazın sonunda göğüse bitişik olan yerden çıkar. İnce ve şiddetli okunur.
Be: ب İki dudağı birbirine vurmakla çıkar.
Te: ت Dilin ucunu üst ön dişlerin ortasına vurmakla çıkarılır.
Se: ث Peltek se dilin ucunu üst ön dişlerin biraz dışarı çıkararak söylenir. İnce ve yumuşak söylenir.
Cim: ج Dilin ortası üst damağa dokundurularak söylenir.İnce ve yumuşak söylenir.
HA: ح Boğaz hafif sıkılarak boğazın ortasından çıkarılır. Ağız açılıp, hafif akıtılarak okunur. Kalın bir harftir.
HI: خ Boğazın üstünden boğaz hırlatılarak çıkarılır. Kalın gizli ve yumuşaktır.
Del : د Dilin ucnu üst ön dişlerin ortasına vurmakla çıkarılır. Şiddetlidir.
Zel: ذ Peltek”ze” dilin ucunu üst ön dişlerin uçrından biraz dışarı çıkarılmakla söylenir. İnce ve yumuşak okunur.
Ra: ر Dilin ucunun biraz gerisi üst ön dişlerin dibine varmakla çıkarılır. İnce ve Kalın okunur.
ze: ز Dilin ucu ön dişlerin uçlarına dokundurmakla çıkarılır. ince ve yumuşaktır.
sin: س Dilin ucu alt ön dişlerin uçlarına yakın yere dokundurularak çıkarılır. Gizli ve yumuşak okunur.
Şın: ش Dilin ortasını üst damağa dayamakla çıkarılır. İnce ve yumuşak okunur.
SAD: ص Dilin ucunu alt ön dişlerin ortasına dokudurarak çıkarılır. Yumuşak ve kalın okunur.
DAT: ض Dilin yan tarafını sağ veye sol üst azı dişlere dokundurarak çıkarılır. Kalın ve yumuşaktır.
TI: ط Dilin ucu üst ön dişlerin damakla bitiştiği yere dokundurarak çıkarılır. Kalın ve şiddetlidir.
ZI: ظ Dlin ucunu üst ön dişlerin uçlarından biraz dışarı çıkarmakla okunur. Kalın ve yumuşaktır.
AYIN: ع Boğazın ortasını hafifçe sıkmakla çıkarılır. İnce ve açık okunur.
ĞAYN: غ Boğazın üst başından çıkarılır. Kalın ses çıkarılır.
Fe: ف Alt dudağın iç tarafı ile ön dişlerin ucundan çıkarılır. Yumuşaktır.
KAF: ق Dilin kökü damağa vurularak çıkarılır. Kef’in mahrecinin bir parmak miktarı aşağısından çıkar. Kalın ve şiddetlidir.
Kef: ك Kef’in mahreci: Dilin sonudur ki dilin boğaza bitiştiği yerdir. Büyük dilin dibinin üstü ile karşısı üst damaktan (KEF) çıkar. İnce ve şiddetlidir.
Lam. ل Dilin ucu damağa dokundurularak çıkarılır. İnce okunur.
Mim: م Dudak içleri hafifçe birbirine dokundurulmakla çıkarılır. İnce okunur.
Nun: ن Dilin ucu üst damağın ön dişlere yakın olan yerine dokundurularak çıkarılır. İnce okunur.
Vav: و Dudaklar uçları birbirine dokundurulmadan ileri uazatılarak çıkarılır. Yumuşak okunur.
he: ه Hemzenin çıkşının biraz altından çıkarılır. İnce ve yumuşak okunur.
Ye: ي Dilin orta bölümü üst damağa dokundurularak çıkarılır. İnce okunur.
25- RA”nın HÜKMÜ:
Ra’nın 7 hükmü vardır.
1- Ra üstünlü ve ötreli ise kalın okunur . Misal: racîm= رَحِيمٌ , ruveyda= رَُوَيْدَى
2- Ra sakin, evvelki üstün ve ötreliyse kalın okunur. Misal: venhar= وَانْحَرْ , nüzur = نُزُرِْ
3- Ra sakin, evvelkinin esresi arizi ise “ra” kalın okunur. Misal: لِمَنِرْتَضَى =limenirtedâ, irciî= اِرْجِعِى
4- Ra sakin, evvelki harfte sakinse, bu durumda sakin olan ra”ya itibar edilmez, evvelki sakin harfe bakılır. Evvelki harf üstün ve ötreli ise”ra” kalın okunur:
Misaller: ” مِنْ كُلِّ اَمْرٍ = min külli emrin ”
بِالصََّبْرِ =bissabri fissudûri= فِى الصُّدُورِ
كُلُّ 5- Ra esreli ise ince okunur. Misal: bilbirri= بِالْبِرِّ
6- Ra sakin, evvelki esreliyse ince okunur. Misal: وَاصْطَبِرْ =vastabir. Eğer “ra“nın sonunda istila harflerinden bir bulunursa,
o zaman “ra” kalın okunur. Misal: مِرْصَادًا – قِرْطَاسٍ – فِرْقََةٍ
İstila Harfleri:(ضغْط قظ خص) Yani:(Dat, Ğayın, Tı, Kaf, Zı, Hı, Sad) harfleri
7– Ra sakin, evvelki Lin Harfi ise, bu durumda “ra” ince okunur: خَيْر= Hayyr , Seyyr=سَيْر
Shf:5 ****************************************************************************************************************************
26- He ZAMİRİ:
He harfi kelime sonunda olup harekesi ötre olursa, kendinden önceki harfin harekesi de üstün yahut ötre ise bu he harfi önünde harfi medden vav varmış gibi bir elif tutarı çekilerek okunur. Bu gözükmeyen vav harfine vav-ı mukaddera (gizli vav) denir. Örnekler:
جَعَلَهُ رَبُّهُ مِثْلِهُ أَنَّ مَالَهُ قَوْمُهُ
He harfinin harekesi esre olup makabli(evvelki) de esre olursa he harfinin önünde harfi medden ye varmış gibi bir elif tutarı çekilerek okunur. Görülmeyen bu ye‘ye gizli ye denir. Örnekler:
مِثْلِهِ قَبْلِهِ رَبِّهِ كُلُّهِ مِنْ بَعْدِهِ وَبِهِ
*******
He harfi esreli olup kendinden öncekinin harekesi üstün olursa he harfi çekilmez.
Örnek:
تَنْتَهِ
*******
He harfinin kendi harekesi üstün ise yine çekilmez. (Bu şekillerde gelen he harfi kelimenin aslındandır.) zamir değildir. Örnekler:
سَفِهَ فَفَاكِهَ كَرِهَ
*******
He harfinin önceki harfi cezimli ise yahut medd-i tabii ise he harekesi ne olursa olsun çekilmez. Örnekler:
عَلَيْهِ فِيهِ خُذُوهُ مِنْهُ هُدَاهُ اِلَيهِ
Furkan Suresinde bulunan فِيهِ مُهَانَا kelimesi kaide olarak çekilmezken altında asar vardır vardır ve çekilir.
Çekilen he harfi durakta gelirse cezimli gibi, çekilmeden kendinden önceki harf ile cem edilerek durulur. Örnekler:
لِقَوْمِهِ # شَرُّهُ # مَالُهُ #
Vav-ı Mukaddera veya Ya-i Mukaddera ile çekilen he harfinden sonra cezimli yahut şeddeli bir harf geldiğinde he harfi çekilmez kendinden sonraki cezimli yahut şeddeli harfle bağlanır.
Örnekler:
أَنَّهُ الْحَقُّ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ رَبِّهِ الْاَعْلَى لَهُ الْمُلْكُ اِسْمُهُ الْمَسِيحُ
بِهِ الْاِلَاهُ (bihil’ilâhü)
He harfinin altında kasar ( قصر ) bulunduğunda çekilmez. Örnekler:
مَا نَفْقَهُ يَرْضَهُ لَكُمْ
قصر قصر
27- VAKIF (Durak İşaretleri):
Kur’an-ı Kerim’i okurken nerede durulup nerede geçilmesi gerektiğini bize gösteren duraklar mevcuttur. Bunlara “vakıf” denir. Vakıf; Kur’ân’ı Kerim okurken herhangi bir kelime sonunda durup nefes almak, sonra okumaya devam etmektir. Vakıf işaretleri ise Kur’ân ayetlerinin sonunda veya ortasındaki kelimeler üzerine konulan durak işaretleridir.
Vakıf işaretine “secâvend” de denilir. Bu işaretlerin her birinin ifade ettiği bir anlam vardır. Şimdi kısaca bu işaretleri ve ne anlama geldiklerini açıklayalım…
Secaved Nedir:
Secâvendler, Türkçedeki noktalama işaretlerine benzer. Okunan yerin manâsı göz önüne alınarak konulmuşlardır.
Bu işaretleri ilk defa Muhammed bin Tayfur es-Secâvendi
(Ölümü: Hicri 560/ Miladi 1165) koymuştur ki, daha sonra konulan bazı işaretlerle birlikte hepsine birden, onun ismine izafeten “Secâvend” denilmiştir. İşte Kur’an-ı Kerimde bu duraklara (vakıf işaretine) “secâvend” denilir.
cim( ج ) : Geçmek caizse de durmak evla.
ze ( ز ): Durmak caizse de geçmek evla.
Tı ( ط ) : Cevaz ve mutlak durak nişanıdır.
Sat ( ص ): Durak için rusat var .
Kaf: ( ق ): Durmak daha iyidir ancak; durmamakta caizdir.
Kıf ( قف ): Durmak anlamındadır. Durulduğunda manaya güzellik katacağı için durmak evladır.
Ke (kezâlike anlamında ( ك ): Bir önceki durağa işarettir.
Üç Nokta( .۰. .۰. ) Bir ayette yakın aralıklarla bu üç nokta şeklindeki işarete rastlanılırsa, birinde durulup diğerinde durulmayacağı anlamındadır.
Ayın ( ع ) : Ayet sonlarında bulunan bu işaret konunun bittiğine, namaz esnasında rastlanılırsa rükuya eğilmeye işarettir.
Mim ( م ) : Durmak şart, durulmazsa küfre yakın
Lâ ( لا ): Kesinlikle durulmaz. Nefes yetmediğinde durulursa nefes alındıktan sonra geriden alınarak okunur.
28-HARFLERİN SIFATLARI:
1-CEHR: Harf hareke ile söylendiğinde mahreçte aralık bırakılmaksızın nefesin hepsi veya bir kısmı tutularak okunmasıdır.
Harfler: ظ-ل-ق-و ربْض اذْغزا -جنْد- م-ط-ي-ع
2- HEMS: Bu sıfat, harf hareke ile söylendiğiğinde mahreçte aralık kalmaksızın, nefesin hepsi veya çoğu tutularak sesin açık olarak çıkması durumudur. CEHR ile okunan harfler: ظ ل قو ربض ا ذ غزج ن د م ط ع
3- ŞİDDET: Sertlik anlamına gelmekte olup, harf sakin olduğunda sesin kesinlikle akmamasıdır.
Harfler: ا جد ق ط ب ك ت
4- REHAVET: Gevşeklik manasındadır. Harf sükun ile okunduğunda, sesin tam olarak okunmasıdır. Rehavet Harfleri:
Ör: خ س ح ظ ش ص هَ ز و ض غ ث ي ف ذ
5- BEYNİYYE: Aralık anlamındadır.Sesin tamamen akıp akmaması arasındadır ki, harfleri:
Örnkl.: ………… ….. ل ن ع م ر
6- İSTİ’LA: Yükseliş anlamına gelirki, harfin okunmasında dilin üst damağa yükselmesidir.
Harfler: ض غ ط ق ظ خص
7- İSTİFAL: İstilanın zıddı olup, harf okununca, dilin aşağı çeneye düşüp, üst damağa yükselmesidir.
Harfler: احشر دثعلمك سوف تجه بذ
8- Itbâk: Kapatmak anlamındadır. Harf söylenince dilin üst damağa kapanmasına denilir.
İtbak Harfleri: ص ض ط ظ
9- İnfitâh: Harf söylendiğinde, dil ile üst çene birbirinden ayrılarak aralarından hava çıkmasıdır.
İnfth. Harfleri: منْ أخذ وجْد سعة فزكّا حقّ له شرْب غيْث
10- İsmât: Sıfatı ve harfleri , geçen altı harfin ve med harflerinin maadalarıdır(başkalarıdır)
11- Kalkale: Sesi mahreçte hareket ettirmektir.
Harfleri: قطب جد
12- Safîr: Islık çalmak manasına gelen safir sıfatı, harf söylenince, ıslığa benzer ses çıkarmaktır.
Harfleri: صسز
13- Tekrir: Ra harfine mahsustur. Ra harfi söylendiğinde dilin sürçmesidir. Ra’nın tekrarından sakınılmalıdır.
Harfi: ر (R)
14- İzlak: Bu sıfat harf söylendiğinde dilin hızla hareket etmesidir.
Shf.6. ****************************************************************************************************************************
29- DİĞER SIFATLAR:
1-Tefeşşi: Bu sıfat harf söylendiğinde sesin ağız içine dağılıp zay-ı mu’ceme mahrecine varınca onu uazatmağa denir. Harfi : ( ش )
2- İstitâle : “Sad “harfinin evvelinden sonuna dek uzayıp çekilmesine denir.
3- Ğunne: Sesingenizden gelmesine denir. Mim ile nun harfine özgüdür.
30-SIFAT-I ARIZALAR:
1- Tefhim: Harfi kalın okumağa denir. İstila harflerinde kalın okumak vacibtir. İstl.Harfleri:ض غ ط ق ظ خص
2- Terkik: Harfi ince okumağa denir. Râ – elif- ve Vav’ın dışında ince okumak terkik vacibtir.
3- İdgam: Katmak demektir
4- İhfa : Nun herfini genizde bir elif tutarak gizlemek demektir.
5- İzhar: İzhar harlerine sakin nun ve tenvinler rastladığında nun sesini açıkğa çkarmaktır.
6- Kalb: Sakin nun ve tenvini halis mime çevirmeye ve ba olduğunda da onu gunne ile gizlemeye denir.
7-Medd: Uzatılması gereken harfi uzatmaktır.
8- Vakf: Nefesle beraber sesi kesmektir.
9- Sekte: Nefes almadan sesi kesmektir.
10- Sükun : “İlm” gibi kelimelrde durulduğunda sukün yapılır. “Enamte” gibi kelimelerde durulduğunda ise sükunu yapmayıp, hareke katmak lahndır.
11- Hareke: hareke sükunun zıddıdır.
31- BAZI KELİMELER:
1-İmâle : Lügatta meyl ettirmektir. İstilahta:” Elif “ harfini “YE” gibi kılıp, elifin makablindeki üstünü esre gibi okumaktır. Hud S. 41’de “Bismillâhi mecrâhâ”yi “Bismillâhi mecrîhâ” olarak okumaktır.
2-Teshil: Lügatta kolaylaştırmaktır. İstilahta: iki hemze birbirini takipte ikinci hemzeyi, hemze arası ile harekesi aynı cins olan elif beyninde HE şaibesi olmadan okumaktır. Fussilet suresi; 44. ayette..” اَاَعْجَمِيٌ “kavli şerifinde olduğu gibi. “Ehâ a’cemiyyun” şeklinde okumak hatadır.
3-Lahn : Harflere ve mahreclere dikkat etmeden hatalı okumamaktır.
Kalın harfleri ince okumak, inceleri kalın okumak, medleri haddinden fazla uzatmak, medsiz harfleri uzatmak hepsi lahndır.
4-Teşdid: Şeddeli harf üzerinde vakf olunduğunda o şeddeli harfi harekelememektir.
5-İnhifaz: İstilanın zıddı olup, harf okununca, dilin aşağı çeneye düşüp, üst damağa yükselmesidir.
Harfler:
احشر دثعلمك سوف تجه بذ
Yazan: Bekir Abdullah 13 Aralık 2011
Sitenizden bir şeyin kopyalanmasına müsaade edilmiyor. İndirilecek dosyalarınız da yoktur. Sitenizdeki bilgiler word veya pdf şeklinde indirilmek üzere link verilmesinin faydalı olacağı kanaatindeyim. Amacınızın hizmet olduğunu biliyorum. Belirttiğim şekilde yapılması hizmetin daimi ve umumi olmasını sağlamaz mı? Haddim olmayarak soruyorum: İlminizin zekâtını vermeyecekmisiniz.
Allah’a emanet olun.
Bir yıl öncesine dek bir engel yoktu. İlmimizin zekatını o zaman fazlasıyla verdik. Amacımız tabi ki İlahi rızadır. İlmimizden yararlanmak isteyenlere sitemiz 24 saat açıktır. Başkalarının sitemizdeki bilgilerden yararlanmasını isteyenler yazılarımızın linkini onlara verebilir buna bir engel yoktur.
Teşekkür ederiz vesselam.
Allah razi olsun cok güzel anlatmisiniz
Allah sizden de razı olsun.
Gayet güzel l anlatılmıştı. Allah razı olsun.
Allah sizden de razı olsun Demet hanım.
ربّ kelimesi teşdid midir misleyen midir
ربّ kelimesinin Misleyn olamaz. O sebepledir ki Rabbi kelimesi durak yapıldığında teşdidtir.
Teşdid: Şeddeli harf üzerinde vakf olunduğunda o şeddeli harfi harekelememektir.
İdgam-ı Misleyn Meal Gunne: Mim mime, Nun nuna uğrarsa hem misli misline idgam hem de gunne olur.
Örnekler:
مِنْ نَارٍ = minnnâr “ okunur. “aleyhimmmu’sadeh” عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٍ okunur.
Not: Bu iki harfin dışında ki harfler birbirilerine uğrarsa, sadece idgam olurlar; yani şeddelenerek gunnesiz olarak okunurlar.
Allah sizden razi olsun kufru ancak hasedciler ve islamdan hoslanmayanlar yapar”bana bir kelime ogretenin kolesi olurum”misyonuna sahip insanlarda ancak allah razi olsun veya tesekkur ederim der.
Amin. Allah sizden de razı olsun kardeşim. Rabbim yar ve yardımcın olsun sıratı müstekimden ayırmasın bizleri.
Hocam ben okuldan proje aldım “med” med ile ilgili bilgi alabilirmiyim
Aslında Tecvid Nedir yazımızı okumuş olsaydınız bu soruyu sormanıza gerek kalmazdı.
1- MED NEDİR? (uzatmak)
Med: Uzatılması gereken harfi, gerektiği kadar uzatarak okumaktır.
1 Elif Tutarı Uzatmak Nedir? 1 elif miktarı uzatmak demek elimizi bir yere koyup sonra şehadet parmağımızı yerden en son kalkabildiği yere kadar kaldırma süreci içinde geçen zaman kadar, o harfi uzatmaya denilir.
2–HARF-İ MED (Uzatma Harfi): Med harfi 3 tanedir.
a- elif ( ا ), b- vav ( و ) c- ye (ى )
3- SEBEB-İ MED (uzatma sebebi) 3’tür:
a– Hemze ( ء – ا ), b- Şedde ( ّ ), c- Cezim( ْ ) Şedde ve cezimi bir sayıp, uzatma sebebi ikidir diyenlerde vardır.
Hemze Nedir? Harekesi olan elife hemze denilir.
Örnekler:
اَ اِ اُ ءَ ءِ ءُ
4- TENVİN Nedir? Arapçada Nekra olan kelimelerin sonunda bulunan iki üstün, iki esre ve iki ötreye denir.
a) ( ٌ ٍ ً ) (iki üstün, iki esre, iki ötredir) b) Sakin Nun : ن
5- MEDD-İ LÎN: (Yumuşak Çekim)
Lin harfileri: ( ا – و – ي )
Meddi Lîn nasıl olur? “vav” ve “ye” harfinden sonraki harf, uzatma sebebi sükûn-u lazım olduğunda meddi lîn olur.
Örnekler: وَلآنَوْمٌ =”velâ nevvvm” , قُرَيْشٌ = “kurayyyş” olarak okunur.
Çekimi(Meddi): Üç vecih çekilebilir. Yani; uzun(4-1) elif arasında çekimi yapılabilir.
6- MEDD-İ TABİİ (Doğal Çekim):
Harekeli bir harfin önüne uzatma harflerinden birisi harekesiz olarak geldiğinde meddi tabi olur. Çekilmediğin de mana bozulur. Çekimi 1 eliftir. 1 Elif çekimi : Elimizi yere koyduktan sonra şehadet parmağımızı normal hızla yukarı kaldırıp yere indirdiğimiz süre kadardır.
Örnekler:
âmentü = آمَنْتُ , tûbû = تُوبُو
7- MEDD-İ MUNFASIL( Ayrık Çekim):
Meddi tabili bir kelimeden sonra gelen kelimenin baş harfi uzun elif olduğunda olur. Çekimi caiz olup, 4 eliftir.
Örnekler:
اِنّيِ آمَنْتُ = İnnîîîî âmentü , تُوبُو اِلَيْهِ = tûbûûûû ileyhi
8– MEDD-İ MUTTASIL( Bitişik Çekim) :
Aynı kelime içinde meddi tabili bir harften sonra uzatma sebebi kısa elif geldiğinde olur. Çekimi lazım olup, 4 eliftir.
Örnekler: جاءَ =cââââe, دَواَءٌ =devââââun, اُلآئِكَ =ulââââike
9- MEDD-İ LAZIM (Çekimi Gerekli Olan):
Meddi tabiden sonra aynı kelime içinde şeddeli veya cezimli bir harf geldiğin de meddi lazım oluşur. Çekimi vacib olup, 4 eliftir.
1-Kelime-i Müsakkale(Kelimede Ağır Meddi Lazım): وَلآالضَّالِّينَ = veleddâââllîn ve El-Haaakkah= الْحَاقَّةُ
2-Kelime-i Mühaffefe(Kelimede Hafif Meddi Lazım): , آلْآنَ ââlâââne
3-Harf-i Müsakkale(Harfde Ağır Meddi Lazım) : طسم = tâsîîîmmîîîm’in Sin’i, الم =elif lâââmmîîîm’in Lâm’ı
4-Harfi-i Mühaffefe(Harfte Hafif Meddi Lazım) : المص = elif lâmmiiiim sâââd’ın, Sâd’ı cezimlendiği için harf-i mühaffefe olur(harfte hafif medd-i lazımdır).
*
10- MEDD-İ ARIZ : (uzatmaya arız olan)
Meddi Tabili bir kelimenin üzerinde durak yapıldığın da, med harfinden sonraki harf, harekesiz kalması sebebi ile uzatma sebebi olur. Bu duruma meddi arız denir.
Örnekler: يَعْلَمُونَ = “ya’lemûne “kelimesinde durak yapıldığında, “ya’lemûn” olarak okunur.
Medd-i Arızın Uzatması; son harfin harekesine göredir:
a)- Son harfin harekesi üstün ise 3 şekilde (vecih) okumak caizdir:
Tûl: (uzun) 4 elif,
Tavassut: (orta) 2-3 elif,
Kasr: (kısaltarak) 1 eliftir.
ÖRNEK : (ya’lemûne)= ya’lemûn= يعلمونَ , ( halidîne)= hâlidîn = خالدينَ : Yani bu durumdaki kelimeler, 4 veya 1 elif arasında uzatılabilir.
b)-Son harfin harekesi esre olursa; 4 şekilde (vecih) caizdir:
1-tul, 2-tavassut, 3- kasr(kısaltarak okumaktır),
4- Revm: Yalnız kasr ile okunur.
c)- Son harfin harekesi ötre olursa 7 şekilde(vecih) caizdir.
1- tul, 2-vasat, 3-kasr, 4-tul ile işmam
5- vasat ile işmam, 6- kasr ile işmam, 7- kasr ile revmdir.
REVM: Kelimenin son harekesi, esre olduğunda hafif bir sesle esreyi belirtmek için yapılır. Körlerin, harfin harekesinin durumunu kulakları ile anlamaları için yapılır.
ÖRNEK:
er-rahîmi= الرّحيمِ , vetebeûni = وَاتّبِعونِ , eddîni الدّينِ
Selamın Aleyküm Hocam uzun zamandır vesvese ettiğim bir konu umarım yardımcı olursunuz hocam cim durağında ve bazı duraklarda durmakta geçmekte caiz deniliyor bu niçin böyle yani tecvid in gayesi Efendimizin okuduğu gibi okumak o nerde durduysa orda durmak o duraklarda neden durmakta geçmek te caiz bunun sebebi kıraat farklılıkları mıdır birde medlerde ki ihtilaflar da Ķiraat ihtilaflarindan dolayı mıdır yani bu farklılıklara Efendimize mi dayanıyor İNŞALLAH yardım edersiniz ALLAH muhafaza dinden çikma vesvesesine dönüştü bu sıkıntım çok zorlanıyorum
Aleykümselam Ayşe hanım.
Kuranı kerimin on kıraat şeklinde okunuşu Peygamberimizin okuyuşudur. Duraklarda durulup durulmayacağı da yine Efendimizin talimatıyla belirlenmiştir. Cim durağında Peygamberimiz bazen durmuş bazen geçmiştir. Lam elif de ise durmayı men etmiş mim de ise kati durmayı emretmiştir. Tı da da durmak vaciptir.
VAKIF (Durak İşaretleri):
cim ( ج ) : Geçmek caizse de durmak evla.
ze ( ز ) : Durmak caizse de geçmek evla.
Tı ( ط ) : Cevaz ve mutlak durak nişanıdır. Geçilmesi caizdir ama Durmak daha evladır.
Sat ( ص ) : Durak için rusat var.
Kaf: ( ق ) : Durmak daha iyidir ancak; durmamakta caizdir.
Kıf ( قف ) : Durmak anlamındadır. Durulduğunda manaya güzellik katacağı için durmak evladır.
Ke (kezâlike anlamında
( ك ) : Bir önceki durağa işarettir.
Üç Nokta( .۰. ) : Bir ayette yakın aralıklarla bu üç nokta şeklindeki işarete rastlanılırsa, birinde durulup diğerinde durulmayacağı anlamındadır.
Ayın ( ع ) : Ayet sonlarında bulunan bu işaret konunun bittiğine, namaz esnasında rastlanılırsa rükuya eğilmeye işarettir.
Mim ( م ) : Durmak şart, durulmazsa küfre yakındır.
Lâ Elif ( لا ) : Kesinlikle durulmaz. Nefes yetmediğinde durulursa nefes alındıktan sonra geriden alınarak okunur.
Teşekkür ederim bnde messi muttasil olduğunu biliyorum elhamdülillah sorum şu meddi muttasıli nasıl açıklarız yani mesela جاء deki muttasıli açıklarken şöyle deriz cim ı çeken harfi medden elif gelmiş sonrasında sebebi medden hemze gelmiş ve bir kelimede vaki olmuştur. Ülaaaike kelimesini siz açıklar misiniz böyle şimdiden Allah razı olsun
Yazımızı dikkatle okursanız gerekli açıklama vardır orada.
Selamun aleyküm inne immaa gibi kelimelerde idgami misleyn meal gunne var diyebilir miyiz yoksa bu şeddeden ve harflerin gunne harfi olmasından midir. Birde اول’ئک ulaaike de muttasıl vardır ancak bu muttasıl aciklanirken harfi medden burda asar var denmez ancak asarin altında mukadder bir elif var diye mi açıklarız
Aleykümselam.
“inne” ve “immâ” kelimelerinde idgami misleyin meal gunne vardır.
“ulâike” bir kelimdir ve medd-i munfasıl değil medd-i muttasıldır.
Ğayın harfi yerine Kaf kullanılırsa,
اَللّهُ اَكْبَرُ
Selamun aleyküm kardeşim.İlk konu başlıgında verdigin bu örnekte sırasını şaşırmıssın sanırım.Bunu düzeltirmisin sana zahmet.Allahu Ekber derken Kaf harfi yerine Ğayin kullanılırsa diyecektin sanırım.
Güzel bir konu olmuş Ellerine sağlık.
Aleykümselam. Söz konusu yanlışlığı bulamadım. Lütfen, söz konusu yanlışın kaçıncı madde de olduğunu yazarsanız düzeltiriz inşallah.
Teşekkürler.
Sağolun gerçekten çok işime yaradı
Siz de sağ olunuz kardeşim.
Hocam bazen elifin yerine vav ve ya harfi geliyor.ve üstün şekilde geliyor.yani bu sadece elif için geçerli iken diğer iki harf içinde geçerli oluyor bazı yerlerde …niçin böyle oluyor ve neden dolayı böyle geliyor…teşekkür
O Arapça dil bilgisi gereği öyledir.
Amerrasulu’nun 1. ayetinin sonu masir mi? yoksa nasir diye mi bitmektedir. yani yazıldığından farklımı okunması gerekiyor, burada tecvid kuralımı var? yatsı namazı sonrası okunduğunda farklı camilerde farklı söyleniyor gibi. doğrusu nedir?
وَ اِلَيْكَ الْمَصِيرُ *(ve ileykelmasîr) Yani; “(Ey Rabbimiz) Dönüşümüz ancak sanadır”. Eğer; “Ve ileykel-nasîr okunursa”, “(Ey Rabbimiz)Çok yardım eden sanadır” anlamı hasıl olur ki, mana bozulur.
Selamın aleyküm hocam Kur’an ı Kerim de duraklardaki ayn harfi konunun ya da kısasın başlangıç ya da bitişine işaret eder. Peki neden başka harf değil de ayn harfi?
Aleykümselam Seda hanım. Orasını bilmiyoruz. Siz biliyorsanız biz de öğrenelim. Gerçi onu bilmek veya bilmemek bize bir şey kazandırmaz ve kaybettirmez de. Bu mevzu bizi İslam’dan öteye götürür. İlk Arapça yazıyı kullananlar o durak harflerini ne için koymuşlar bundan malumatımız yoktur. Tıpkı Türkçedeki nokta ve virgülün farklı yazılması gibi.
Hocam Allah razı olsun. Hatalı okuduğumuz kelimeden önceki ilk durak işaretinden de başlayabilir miyiz?
Evet, la hariç.
Hocam, Kuranı Kerim’de uzunca bir ayeti okurken ortasında veya sonunda kıraat hatası yaparsak nereden geri almamız gerekir.
Vav’lardan veya min’lerden em’lerden, innâ ve inne’lerden, fî’lerden in’lerden vs…
Hocam Allah razı olsun. Hatalı okuduğumuz kelimeden önceki ilk durak işaretinden de başlayabilir miyiz?
Lâ’lar hariç diğerlerinden başlayabilirsiniz.
Kuranı kerimde birleşen kelimelerde vakıf nasıl yapılır. Örneğin …. elmelikulkuddususselamul mu’minul muheyminul’aziyzul
cebbarul mutekebbiru …. birleşmiş kelimelerde olduğu gibi.
Örnek: “el-meliku’l-kuddusu’s-selamu’l-mu’minu’l-muheyminu’l-aziyzu’l-cebbaru’l-mutekebbir”
“El-meliku’l-Kuddus’üs-selamu’l-müheymin”de, el-melik veya el-kuddus veya es-selam der durak yapabilirsiniz.
Bir sorum daha var hocam. Namaz kilarken zammi sure esnasinda okudugmuz bir ayetin devami aklimiza gelmezse ne yapmaliyiz? Baska bir ayet veya sure okuyup, sonunda sehiv secdesi mi yapilmalidir?
üç ayet kadar okuduysanız rükuya gidiniz. Üç ayet değil de bir veya iki ayet okuduktan sonra gerisi aklınıza gelmezse bir şey okumadan rükuya gidiniz, namazın sonunda sehiv secdesi yapınız.
Selamun Aleyküm Hocam. Ahkaf Suresi, 17. ayette gecen “aamin inne” kelimelerinin üstünde, tam olarak cözemedigim, üc harften olusan kücük bir yazi var. “te, sad, ye” veya “kaf sad le” olabilir. Bu, nedir ve bunu gördügümüzde ne yapmamiz lazim. Saygilarimla…
Aleykümselam Osman.
Söz konusu ayette iki harf vardır. birisi kaf diğeri cim. Onlar şu anlama gelmektedir:
28- VAKIF (Durak İşaretleri):
cim( ج ) : Geçmek caizse de durmak evla.
ze ( ز ): Durmak caizse de geçmek evla.
Tı ( ط ) : Cevaz ve mutlak durak nişanıdır.
Sat ( ص ): Durak için rusat var .
Kaf: ( ق ): Durmak daha iyidir ancak; durmakta caizdir.
Kıf ( قف ): Durmak anlamındadır. Durulduğunda manaya güzellik katacağı için durmak evladır.
Ke (kezâlike anlamında ( ك ): Bir önceki durağa işarettir.
Üç Nokta( .۰. .۰. ) Bir ayette yakın aralıklarla bu üç nokta şeklindeki işarete rastlanılırsa, birinde durulup diğerinde durulmayacağı anlamındadır.
Ayın ( ع ) : Ayet sonlarında bulunan bu işaret konunun bittiğine, namaz esnasında rastlanılırsa rükuya eğilmeye işarettir.
Mim ( م ) : Durmak şart, durulmazsa küfre yakın
Lâ ( لا ): Kesinlikle durulmaz. Nefes yetmediğinde durulursa nefes alındıktan sonra geriden alınarak okunur.
Evvela hocam Allah razı olsun… ben yeni Kuran öğrenmeye başladım… sorum şu namaz kılarken bu tecvid kurallarına göremi okumak gereklidir. Gerekli ise hükmü nedir? teşekkürler…
Şimdilik en düzgün okuyabildiğiniz sureleri okuyarak namazınızı kılınız. Tecvidi öğrendikten sonra da namazları tecvidli okumanız vacip olur.
Zamirle ilgili soru soracagım zamir olan her harekesi üstün gelirse med olunur mu. Olunmazsa niye.
Sayın Nihat Hoca. Zamir he’leri kelimenin aslından ise çekilmez. Değilse çekilir. Örnek: Kitâbu-hu. Buradaki hu’nun çekilmesi lazım . Zira bu kelime “Onun kitabı” anlamına gelmektedir ki o, kitap kelimesinin aslından değildir. Ancak; “yefkahu”(anlıyor), fiilindeki he zamiri çekilmez. Zira oradaki he zamiri kelimenin aslındandır.
Abdullah Bekir – 26 Mayıs 2013 – 08:06 tarihli yorum:
Soru: Sayın Habib Beyin soruları:
1- Mecraha neden imale yapılıyor? ?
2- Kusura bakmayın hocam bir sorum olacak mecraha orada imale var neden niye?
CEVAP: Sayın Habib Bey kardeşim, öncelikle dikkatinize teşekkür ederiz, zira tecvid sahifemizdeki mükerrer bir yazı hatasını sizin uyarınızla düzelttik.(1. madde ile 6. madde sehven tekrarlandığı için düzeltim yapıldı.) Sorularınıza gelince:
1-İmâle : Lügatta meyl ettirmektir. İstilahta:” Elif “ harfini “YE” gibi kılıp, elifin makablindeki üstünü esre gibi okumaktır. Hud S. 41′de “Bismillahi mecrâhâ”yi “Bismillahi mecrîhâ” gibi okumaktır. بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَايهَا ”yı = بِسْمِ اللَّهِ مَجْرِيهَا şeklinde okunmalıdır.
Mecrâhâ kelimesinin neden imâla yapıldığı üstte açıklanıyor ama biz buna şunu ekleyebiliriz; Kıraat İmamları Eshabı Kiramdan öğrendiklerini bize nakletmişlerdir. Eshabta Peygamber Efendimizden öğrendiklerini onlara nakletmişlerdir. İkinci bir husus ise, Bismillahi’den sonra mecrîhâ şeklinde okumak mecrâhâ şeklinde okumaktan dile daha kolaydır. İmala demekte zaten meyil ettirmek yani; kolay söylemeye meyletmek anlamındadır. Bu da yapılmaktadır.
Habib – 26 Mayıs 2013 – 00:59 tarihli yorum: Edit
Kusura bakmayin hocam bir sorum olacak mecraha orda imale var neden niye???
Sağolasın hocam, çok faydalı oldu Allah(c.c.)ilminin bereketini artırsın, daim etsin inşallah.
Sizde sağolasınız Mesut Bey kardeşim.