Kur’an Dinlemek

Kur’an okunurken susmak ve dinlemek namazın içinde imamla birlikte iken farz-ı ayındır. Namazın dışında iken farz-ı kifayedir.
     Güzel sesli bir hafız Kur’an okuyordu. Kulağına gelen bu güzel sesten etkilenen Hz. Mevlânâ da gözyaşıyla dinliyordu hafızı. Bu sırada elini ağzına kapayarak esneyen uykulu adam, Mevlânâ’nın bu gözyaşlarını görünce bir mana veremeyerek sordu:
   -Efendi Hazretleri niçin ağlıyorsunuz, ağlanacak bir şey mi var ortada?
     Mevlânâ uyuklayan adama anlayacağı dilden cevap verdi:
   -Güzel sesli hafızlardan gelen Kur’an sesi bana, cennet kapısının açılış sesi gibi geliyor da onun için ağlıyorum..
     Esnemeye devam eden adam da başını sallayarak:
   -Bana da öyle cennet kapısının açılış sesi gibi geliyor bu ses, dedi. Mevlânâ küçük bir düzeltme ihtiyacı duydu:
   -Aramızda ince bir fark var, dedi. Senin duyduğun ses, cennet kapısının açılış değil kapanış sesi olmalıdır. Çünkü dedi, açılış sesi gözyaşı döktürür, kapanış sesi ise uyku getirir!..
   -Ne dersiniz bu da Hz. Mevlânâ’ya mahsus hem tebessüm, hem de tefekkür ettiren özel ve güzel örneklerden biri midir? Bir gaflet ve ihmal ancak bu kadar nezih ve nazik üslupla mı düzeltilir?