BİR İLAHİYAT HOCASININ İTİRAFI
90’lı yıllarda Türkiye’de Ankara ilahiyat merkezli bir söylem geliştirilmişti.
Uzun yıllar acizâne benim de sorgusuz suâlsiz desteklediğim bir söylem:
İlmi tabana yaymak!
Özetle; herkes Kur’ân’ın mealini okuyacak anlamını bilecekti…
Herkes hadis okuyacak…
Herkes ayetlerin esbâb-ı nüzulûnü, kronolojisini, Mekkîsini Medenisini öğrenecekti…
Herkes hadislerin sahihini, sakimini, mevzusunu öğrenecekti…
Allah var öğrendiler…(!)
Hem de ne öğreniş!
Kelli felli kocaman kocaman âlimlerin ancak “senedinde bir şey var” diyebildiklerine “uydurma kardeşim” hükmünü vermekte gözlerini bile kırpmadılar…
Hem de ne öğreniş!
Bir ahkâm çıkarmak için fukehanın birbirine girdiği bir meselede google’den ayeti okuyup fetva vermeleri en fazla internet hızları kadar sürdü…
Hem de ne öğreniş! Buhârî’ye hakaretler, İmâm-ı Mâlik’e sövgüler…
Hem de ne öğreniş!
Hz. Peygamber’e “Muhammed” diye hitap edecek, Allah’ın ayetine “o dönemi bağlar” hükmü verecek kadar!
Hem de ne öğreniş!
Yanıldık beyler!
Yanıldık hanımlar!
Yanıldık hocalarım!
Yanıldık kardeşlerim!
Daha yüzüne Arapçasını okuyamayanların eline meal tutuşturmakla yanıldık…
Daha senedin ne olduğunu bilmeyenlere kocaman kocaman doktora tezleri okutmakla yanıldık…
Usulsüz olmayacağını göremedik, anlamadık…
Çuvalladık! Tarihine, geçmişine, ulemasına, klasiğine, geleneğine ve hatta Allah’ına, kitapına, peygamberine edepsiz, saygısız esasen “zır cahil” güya “Müslüman entelektüel” yetiştirdik!
Bizim marifetimiz…
Bizim çuvallamamız…
Çözüm…
Baştan başlıyoruz…
Elli yılı kaybettik…
Bir elli yıl daha kaybetmemek için…
Halk…
İlmihal bir de ahlak…
Hedef; yüzde on… gerçek âlim… gerçek düşünür… gerçek muhaddis… müfessir… müverrih…
Doç. Dr. Şaban Öz
Aşağıdaki formu doldururken isim kısmında takma ad veya rumuz kullanabilirsiniz. İnternet sitesi kısmını boş bırakınız. Gerekli alanlar * ile işaretlenmiştir. Eposta adresiniz yayımlanmaz.