Bir gün bir Yahudi, iki de yalancı şahit bulup 
Cenâb-ı Peygamberin yanına gitti. Dedi ki,
– Ey Muhammed (aleyhisselâtü vesselâm), senin eshâbından şu kişi, benim devemi çaldı. İşte şahitlerim de burada dedi.
Peygamberimiz(sallallhu aleyhi ve sellem) şahitlere sordu, onlarda yahudinin söylediklerini tasdik ettiler. Rasulullah ashâb-ı kirâmdan olan o şahsa;
– Bak hakkında şikâyet var. Sen bu gece şu yahudinin devesini çalmışsın. …
– O deveyi ben satın aldım, çalmadım ey Allah’ın elçisi.
– Peki, senin şahidin var mı deveyi satın aldığına dair?
– Ben deveyi yeni aldım, gören yok bilen yok.
– O zaman bu iki şahit, deve Yahudi’nin dedi, onun için deve Yahudi’ye verilecek dedi.
Durum vahimdi. Deveyi geri vermenin yanında bir de masum adamın eli kesilecekti. Sahabi:
– Yâ Rasûlallah bana biraz müsaade eder misin dedi.
Sonra gitti bir tarafa, iki rekât namaz kıldı, elini açtı:
– Yâ Rabbî, ben her gece yatağa yatmadan evvel, Peygamberimize hep on salevât-ı şerîfe okudum. Eğer bu senin katında kabul ise, beni bu sıkıntıdan kurtar.
O sırada yerde yatmakta olan deve ayağa kalktı ve deve konuşmaya başladı:
– “Ey Allahın Rasülü, bu Yahudi yalan söylüyor. Ben bu zât’ın devesiyim” dedi. Deve konuşunca yahudi, deve nasıl konuşur diye şahitlerle birlikte korkup kaçtı.. Cenâb-ı Peygamber dedi ki o sahabeye:
– Gel buraya dedi. Sen Allahü teâlâya ne söyledin? dedi. Sahabi:
– “Yâ Rasûlallah benim bir âdetim var. Biliyorum az ama ben her gece size on salevât-ı şerîfe okurum. O kadar işte. Allahü teâlâ bu on salevât-ı şerîfi kabul etti ve deveyi size söyletti.
Peygamberimiz (Sallallahü aleyhi Vesellem):
– “Sen ki bana her gece on salevât-ı şerîfe okuyorsun, Allahü teâlâ dünyada iken senin nasıl elini kurtardı ise, âhırette de cehennemde yanmaktan o şekilde kurtaracaktır” buyurdu.
Allah celle celâlühü buyurdu ki, mealen: “Gerçekten Allah ve melekleri Peygambere salât ederler. Ey iman edenler! siz de ona teslimiyetle salât ve selâm edin.” (Ahzab Suresi, Âyet:56)
Selam ve sağlıkla kalınız.
Abdullah Bekir
Allah sizlerdenrazı olsun inş, çok teşekkürler.
Âmiin. Allah sizden de razı olsun.
Anladım, Allah razı olsun cevaplar için, çok teşekkürler.
Bir sorum daha var cevabını bilemediğim.
Cevaplarsanız sevinirim.
Her zaman ihtiyaç duyacağımız ve her zaman yapabileceğimiz bir zikir yada bir dua varmıdır? Her zaman çokça okuyabileceğimiz.
Her zaman yapacağınız zikir, “lâ ilâhe illallah Muhammedun Rasulullah” olsun. Dua ise “Allahumme salli alâ Rasulinâ Muhammed” olsun.
Selamün aleyküm
Übey b. Kab’dan (ra) : Peygamberimiz’e (asm) “Ya Resulallah! Ben senin üzerine çok salat getiriyorum. Duamın ne kadarını size tahsis edeyim?” dedim. O da;
“Dilediğin kadarını” buyurdu. Bende “dörtte biri” dedim. O da;
“Dilediğin kadar. Artırırsan daha iyi olur” dedi. Ben “yarısı” dedim. O da;
“Dilediğin kadar. Artırırsan daha iyi olur.”dedi. Ben de “dörtte üçü” dedim. O da;
“Dilediğin kadar. Artırırsan daha iyi olur.”dedi. Ben de “duamın hepsini (salata tahsis ederek) yapacağım” dedim. O da o zaman isteğine kifayet eder ve günahların da affedilir” buyurdu. (Ahmed, Taberani)
Bu hadisi Şeriften salavat getirmenin en hayırlı dua olduğu anlamı çıkarmı?
Çok fazla salavat getirmenin bir zararı varmıdır?
Allahümme salli ala Muhammed salavatı selamı da içermektemidir? Yoksa selam içermesi için bir kelime daha eklenmesi gerekirmi?
“Allahümme salli alâ Rasûlinâ Muhammed” demek salavat olur. İçinde rasul kelimesi olmaz ise hangi Muhammed’e salat ettiğin belirsiz olur.
Salatü selam getirmek sevap ve günahların erimesine sebeptir. Amma Allahu Tealadan başka isteklerin olduğunda diğer dualarla istersin. En güzel dualar namazın içindedir. Fatihanın son ayetleri duadır. Tahıyyatten sonra salatü selamlar ve akabinde dualar vardır. Namazı bilinçli kılarsak o duaları da bilinçli okursak en güzel duaları yapmış oluruz. Bunun dışında çokça salatü selam getirmek çok güzeldir.