Evliyanın büyüklerinden Zinnuni Mısri hazretleri zamanında tasavvuf münkiri bir zat varmış. Bir gün bu adamın yolu Zinnuni Mısri hazretlerinin dergahına düşer. Zinnuni Mısri hazretleri adama ne için geldiğini sorar . Adam bir miktar ödünç paraya ihtiyacı olduğunu söyler. Zinnuni Mısri hazretleri adamın eline iri bir pırlanta verip:
– “Evlat! Bunu al, bir fırıncıya bunu göster! Kaç para verdiklerini sor! Daha sonra bir kasaba, ondan sonra da bir kuyumcuya göster. Satmadan sadece fiyatlarını ve ne dediklerini öğren ve bana gel.” der.
Adam, doğruca bir fırıncıya gider ve sorar:
– “Şuna kaç para verirsiniz?”
Fırıncı parlak bir boncuğa benzettiği mücevheri alır; evirir çevirir; sonra da:
-“Buna bir tek lira veririm. Bizim çocuk oynasın.” der.
Adam teşekkür edip çıkar ve bir kasaba uğrar. Kasap o mücevhere 10 lira verir. Adam oradan çıkıp bir kuyumcuya sorar. Kuyumcu mücevheri görünce yerinden fırlar ve şaşkınlıkla der ki:
– Bu kadar büyük pırlantayı nereden buldun? Buna kaç lira istiyorsun?
– “Siz ne veriyorsunuz?”
– “1000 altın veririm.” der.
– “Hayır veremem.” der.
Adam Zinnuni Mısrı hazretlerine elinde mücevher olarak geri döner. Zinnuni Mısri sorar:
-“Anlat bakalım ne oldu.”
Adam olanları bir bir anlatır ve :
-” Efendim bu işten bir şey anlayamadım. Aynı mücevhere kasap ve fırıncı çok az bir para verirken kuyumcu bin altın verdi.” der.
Zinuni Mısri tasavvuf münkiri adama şöyle der:
-“Evlat, mücevherin kıymetini gördüğün gibi ancak kuyumcu bilebildi. Tasavvufun değerini de ancak ehli bilir.” der.
Bunun üzerine hatasını anlayan adam yaptıklarına tövbe edip pişman olur. 
Aşağıdaki formu doldururken isim kısmında takma ad veya rumuz kullanabilirsiniz. İnternet sitesi kısmını boş bırakınız. Gerekli alanlar * ile işaretlenmiştir. Eposta adresiniz yayımlanmaz.