Peygamberimiz de Beddua Etmiştir.

Peygamberimiz(sallallahu aleyhi ve sellem) müminlerin birbirlerine lanet okumalarını men etmiş;
– “Birbirinize, Allah’ın laneti, Allah’ın gazabı ve cehennem temennisiyle bedduada bulunmayın.”  buyurmuştur.
(Ebu Davud, Tirmizi, Müslim)

Ancak savaşta düşman ordularının yenilgisi için dua ederdi.
– “Ey Kitab’ı indiren, hesabı süratli olan Allah’ım! Şu (kâfir) Arap kabilelerini yenilgiye uğrat! Allah’ım onları hezimete uğrat ve iradelerini sars!” (Buhari, Müslim, Tirmizi)
Peygamberimiz, genel anlamda kâfirlere, kendisine işkence ve eziyet edenlere bile kolay kolay beddua etmemiştir.

Peygamberimiz, “Ya Resûlullah (s.a.v.), müşriklere beddua et, onları lanetle” diyen birine şu cevabı vermiştir:

– “Ben rahmet olarak gönderildim, lanet edici olarak değil!” (Müslim)
Yine Taiflilerin kendisine ağır hakaretler etmesi ve saldırması üzerine dağlar meleğinin azap için gelmesi üzerine şöyle buyurmuştur:
– “Ben (onların yerle bir edilmesini değil) sülbünden, Allah’a ihlâsla ibadet edip hiçbir şeyi ortak koşmayacak kimseler çıkarmasını isterim.”
(Buhari, Müslim)

Rasûlullah (s.a.v.), kişinin kendisine, çocuklarına, mahiyetinde çalışanlara, Allah’ın kendisine verdiği mal-mülk gibi nimetlere beddua etmeyi de yasaklamıştı.
– “Bu beddualarınız, Allah tarafından kabul edilecek bir zamana rastlar da kabul edilir.
(ve siz üzülürsünüz.)” (Ebu Davud).

Efendimiz (s.a.v.); mazlumla Allah arasında hiçbir perdenin olmadığını belirterek, beddualarından sakınılması gerektiğini buyurmuştur. (Buhari, Müslim)

Allah Resûlü (sav); hayvanlara lanet edilmesini, sövmeği yasaklar, zamana lanet okumayı, kızmayı, sövmeyi uygun görmezdi.
(Buhari, Müslim, Ebu Davud, Muvatta)

Rüzgâra lanet etmeyi, sövmeyi de yasaklamış ve;
– “Rüzgâra lanet etme. O bununla emir olunmuştur.” buyurmuştur.
(Ebu Davud, Nesei)

Allahın Rasûlü (s.a.v.); İslam’a çok büyük zararları olmuş kimselere beddua etmiştir. Ayrıca laneti gerektiren kötü amelleri belirtirdi.

Müslümanlara işkence eden, İslam’a düşmanlıkta aşırı giden Ebu Cehil, Ümeyye b. Halef, Velid b. Utba gibileri isim zikrederek Allah’a havale etmişti. Adını andığı bu şahısların hepsi de Bedir’de öldürüldüler. (Buhari, Müslim, Nesei)

Rasûlullah (s.a.v.), Bi’r Maune denilen yerde yetmiş kurra sahabinin şehid edilmesi üzerine tam bir ay süreyle sabah namazlarında (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Nesei), diğer bir rivayette, kırk gün (Buhârî), hiç ara vermeksizin kunut okuyarak, suikastçılara beddua etti. (Ebu Davud)

Rasûlullah (s.a.v.), kendi kızını boşadığı gibi hakaretler yapan, Ona saldıran, gömleğini yırtan Uteybe b. Ebi Lehep için,
– “Allah’tan, kendi köpeklerinden (veya hayvanlarından) birini sana musallat etmesini diliyorum.” demiş ve kısa bir müddet sonra Şam yolculuğunda Uteybe bir aslan tarafından parçalanmıştır. (Taberânî)

Allah Resûlü (sav), Hendek Savaşı’nda, savaşın şiddetinden dolayı ikindi namazını vaktinde kılamamış ve bunun üzerine müşriklere beddua etmişti:
– “Güneş batıncaya kadar bizi (ikindi) orta namazından menettikleri için, Allah, onların kabirlerini ve evlerini ateşle doldursun!” (Buhari, Ebu Davud)

Allahın Rasûlü (sallallahu aleyhi ve sellem);
Kur’anı tahrif etmeye çalışana,
Allah’ın kaderini yalanlayana,
Allah’ın haram kıldığını helal sayana,
Gücüyle halka musallat olana,
Allah’ın aziz kıldığını zelil, zelil kıldığını aziz kılana,
Ehl-i Beyt’in kanını helal sayana,
Kocasını öfkelendirip geceleyen kadına,
‘Hayye ale’l-felah’ı duyup da namaz kılmayan kişiye (Tirmizi),
Mezar soyguncusu (nebbaş) erkek ve kadınlara  (Muvatta).
Bu hareketlerinin rahmetten uzaklaştırıcı olduğunu, lanetlik işler olduğunu belirtmiştir.

Ahirette lanetlenen (ilahi rahmetten uzak kalan) insanlar arasında şunları saymıştır: Bilerek faiz yiyenler, yedirenler ve sözleşmesini hazırlayıp yazanlar, zaruret olmadığı halde (fıtratı bozarak) dövme yapan ve yaptıranlar, zekâta mani olanlar, hulle yapan ve yaptıranlar. (Nesai).