Şefaat Ya Rasûlullah Demek Şirk midir?

Arapça bilmeyen Müslümanların birçoğu
“Şefaat Ya Rasûlallah” sözünü,
“Ya Rabbi bize şefaat et” manasında söyler ve anlarlar.  Bu sözün ne anlama geldiğinin bilincinde olanlar ise, Peygamberimizin(salat ve selam olsun ona), kendisine getirilen salavatları bir meleğin kendisine bildirdiği hadisi şerifine dayanarak Allahu Tealanın,
“Şefaat ya Rasulallah” dua talebini Rasulüne bir vesile ile bildireceğine itikat ederek
“şefaat ya rasulallah” derler.
Allah dilerse kullarının dua isteklerini Rasulüne duyurur. Bu inançla “Ey Allah’ın rasulü kıyamet günü Allah’ın sana vereceği şefaat yetkinle bize şefaat et” manasında “Şefaat ya Rasulallah” demeleri şirk değil, Allah’ın sonsuz ve kusursuz kudretine inanmaktır…
İmdi, bu ham yobaz selefiyeci sapkınlar Müminlerin, Rasulullah’tan kendileri için Allah’a dua etmeleri taleplerini Allahu Tealanın Rasulüne duyurmaktan yana aciz olduğunu mu sanırlar yoksa.?
Yoksa bu ham yobazlar, Allah’ın sonsuz ve kusursuz kudretinden şüphe içindeler mi.?
Bir kimsenin bu konuyu doğru anlayabilmesi için ya ehli sünnet ulemasına teslim olması, onlara inanması lazım, ya da onlar gibi ince ve keskin bir zeka ve anlayışa sahip olması lazım. Bu ham yobaz selefiyeciler de ise her ikisi de bulunmadığı için konuya münkir olup otoyola ters giren sarhoş gibi kendilerinden başka herkesin yanlış yolda olduğunu sanmaktalar…

SORU: Mutezile Mezhebi mensupları ile Vehhabilerin ülkemizdeki uyduları olan kimseler şefaate inanmamaktadır. Kur’an’da Şefaat var mıdır?

CEVAP: Allahu Teala şefaat hakkında Meryem Suresi 87 ve Tâhâ suresi 109’da buyurmaktadır ki, mealen:
– (O gün) Rahmân (olan Allah)’ın katında bir ahd almış olan kimseden başkaları     şefaat etme hakkına sahip olamayacaklardır.” (Meryem – 87)

– “O gün, Rahmân’ın kendisine izin verdiği ve sözünden hoşnud olduğu kimselerden başkasının şefaatı fayda vermez.” (Tâhâ-109)

– “Allah, onların geleceklerini de, geçmişlerini de bilir. Onlar ise O’nu ilmen kavrayamazlar.” (Tâhâ- 110)
MAKAM-I MAHMUD:

Allahu Teala Peygamber Efendimize atfen :
-“Rabbinin seni Makam-ı Mahmud’a (övgüye değer bir makama) yükselteceği ümit edilir.” (İsra 79) buyurdu.
Ebu Hureyre’nin rivayetine göre Peygamber (s.a.v.) Efendimize bu ayette zikredilen  Makam-ı Mahmud’dan sual edildi. Resulüllah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
“Bu şefaattir” diye cevap verdi. (Tirmizi, Tefsir 17 (nr.3136); Beyhaki, Şuabü’l-İman, nr 300). Bir başka hadisi şerifte:

   -“Ey falan! Bize şefaat et, ey falan bize şefaat et diyecekler. Sonunda şefaat etme işi bana kalacak. İşte makam-ı Mahmud budur.” (Buhari, Tefsir 11; zekat 52)

N O T :
Bir Müslümandan Dua İstemeyi, Allahtan Başkasına İbadet Etmekle Karıştıran Ahmak Selefiyeciler İçin Açıklama:
Bu selefiyeciler o kadar ahmak ki, bir Müslümandan dua istemek ile Allah’tan başkasına ibadet etmeyi birbirine karıştıracak kadar anlayış özürlüler maalesef. Bunun için şu menkıbeyi naklediyorum:
Eshabtan birisi Peygamberimize gelerek,
– “Ey Allahın Rasulü! Cennetlik olmam için bana dua et.” der.
Rasulullah(s.a.v.):
– “Tamam dua edeyim de, bari sen de namaz kılarak bana yardımcı ol.” buyuruyor.
Şimdi bu durumda Rasulullahtan dua isteyen sahabi -haşa- müşrik mi oldu?
Tabi ki hayır. Ya da Peygamberimiz -haşa- onun küfrüne razı mı oldu? Tabi ki böyle bir düşünceyi benimsemek bile küfürdür.
Böylesine kıt anlayışlılara Rabbim hidayet ve anlayış versin.
Yazıklar olsun böyle eksik anlayıp da müminlere küfür atfeden sapıklara.