Namazda Huşu (Bir Hikaye)

Nihayet namaz biter, bitmesine ama her kafadan bir ses çıkar.. Herkes kıpırdanmaya, adama söylenmeye başlamıştır bile.. İmama kadar ulaşır sesler, hafiften tartışmalar..

İmam şefkatle yaklaşır meczubun yanına ve der ki:

“Dede, böyle namaz olur mu..? Sırtında odunlarla, ne yaptın sen?

Bunu duyan meczup, mahzun bir tavırla sorar;

“Âdetiniz böyle değil miydi?” der..

“Ne âdeti?!” der Hoca..

Meczup:

“Hocam ben namaz kılmak için camiye girdiğimde, içeridekilere baktım ve gördüm ki herkesin sırtında bir şeyler var. Zannettim ki burada adet böyledir, ben de şu odunları sırtıma bağladım geldim işte.” der..

Hoca şaşırır:
“Benim sırtımda da mı bir şeyler vardı?” der.. Meczup;

“Evet hepinizin sırtı yüklü idi.. Bak bunun sırtında mavi gözlü bir çocuk, bunda kocaman bir elma ağacı vardı.. Bunda kırık bir kapı, bunda bir tencere yemek, bunda kızarmış tavuk, şunun sırtında yeşil gözlü esmer bir hatun.. Hiç boş yok, hiç boş yok ..!diye tekrarlar. Bu kez Hoca endişeyle;
“Peki söyle bakalım bende ne vardı?” diye sorar.

Meczup:
“Zaten en çok da sana şaştım hoca! Sırtında kocaman bir inek vardı! ” der.

Namaz esnasında hocanın hasta ineği aklına düşmüş. Bir taraftan cemaate namaz kıldırırken diğer yandan ; “acaba inek öldü mü, ölecek mi?” diye düşünürmüş. Diğerlerinin de namaz esnasındaki düşünceleri düşündükleri şeye göre şekillenip meczubun gönül gözüne gösterilince, meczup da cemaate böylesine ilginç bir ders vermiş.

“Harâbât ehlini hor görme sakın, defineye mâlik nice viraneler vardır.” derler ya, bildirince Yaratan, gönül gözü açık olana örtü olmuyor elbet..