Türk kelimesinin kökeni hakkında bir çok yazı yazılmasına karşın konunun uzmanı olmayıp gerçek bilgilere sahip olmayan bir çoğu mesnetsiz ve desteksiz iddialarda bulunmuşlardır.
İslam kaynaklarında Türk ismi, Nuh aleyhisselamın oğlu Yafes’in oğlu olarak geçer. Türk kelimesinin kökeni TUR(Dağ) idi. Milattan çok önceleri İranlılar kuzeyde yaşayan Türklere TURlar anlamına gelen TURAN derlerdi. Zira Farsçada “an” eki Türkçedeki “ler” lar” anlamındadır.
Arapça’da dağ, cebel ve keyyün olarak geçer. Tur sözcüğü Arapça olmamasına rağmen Tîn Suresi’nde, “Ve TÛRi Sînîne” (Ve Sina dağına da yemin ederim) olarak geçmektedir. Sina dağı milattan çok önceleri bu ad ile anılırdı. TUR kelimesi dağ anlamındadır. Dağ, yani Tur aynı zamanda çok güçlü yiğit anlamına da gelmektedir.
TUR ismi Türk’e nasıl dönüştü.?
Kelimenin Etnonimi:
Ünlü tarihçi ve bilim adamı Prof. M. Zekiyev’e göre Türkler kendilerinin kim olduğunu soran yabancılara, “TUR’uk Yani TUR’uz derlermiş. TUR’uk ifadesi zamanla Türük ve Türk’e dönüşmüştür. Nitekim Orhun Abidelerinde de Hem Türük, hem de Türk ifadesi geçmektedir. Buna göre Türklerin en büyük kolu olan Oğuzlar kendilerine “biz Oklarız” anlamında, OK’uz derlermiş. Bu ifade zamanla OĞUZ’a dönüşmüştür. Nitekim Oğuzlar iki ana kola ayrılır. Üç Oklar ve Boz Oklar.
Peygamberimiz bir hadisinde Türklerden söz ederken şöyle söz etmiştir:
– “Ümmetimi ilk selb(mahvedecek) edecek (Moğollar ve Müslüman olmayan Türklerler) benî Kantura(Turhan oğulları) olacaktır” buyurarak, Türklerin ve Moğolların atasının Tur Han olduğunu bildirmiştir. Burada Moğolların da Turhan oğullarından olduğu anlaşılmaktadır.
Kaynak: Muhammed El-Berzenci (Kıyamet Alametleri)
Bekir Abdullah Tarih Araştırmacısı 18 Ocak 2025
Aşağıdaki formu doldururken takma ad veya rumuz kullanabilirsiniz. İnternet sitesi kısmını boş bırakınız. Gerekli alanlar * ile işaretlenmiştir. Eposta adresiniz yayımlanmaz.